Jak zrodziła się Duchowa Adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie jako odpowiedź na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i  zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W 1987 roku została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele OO. Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzeniła się na cały kraj i poza jego granice.

Czym jest Duchowa Adopcja?
Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji ocalenia zagrożonego życia dziecka w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitw można dołączyć dowolne postanowienia. Adopcja dotyczy jednego dziecka, które jest nieznane osobie modlącej się, nie są też znani rodzice dziecka. Duchowa adopcja może być podejmowana wielokrotnie, kolejno, po wypełnieniu poprzedniego zobowiązania. Może podejmować ją każdy z wyjątkiem dzieci, które mogą to czynić tylko pod opieką i kierunkiem rodziców.

Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
Dodatkowymi postanowieniami mogą być: częsta Spowiedź, Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym lub inne modlitwy. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe.

Jakie są owoce Duchowej Adopcji?

Duchowa Adopcja pozwala przyjść na świat dziecku, które jest zagrożone aborcją. Modlitwa wpływa na zmianę niewłaściwych relacji rodzinnych, rodzicielskich, gdzie poczęło się dziecko. Poprzez duchową opiekę wprowadza w te relacje klimat miłości, zaufania Bogu, sobie wzajemnie i ułatwia miłosne otwarcie się na dar narodzin dziecka. Sprzyja również wychowaniu dziecka, jego rozwojowi po narodzeniu w prawdziwie rodzinnej atmosferze.
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie, wewnętrzne zranienia, spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom.
Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary, postu), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Adopcja uczy systematycznej modlitwy, pozytywnego działania i pogłębia sens praktyk ascetycznych.