Michalici

Przewodnik sanktuarium

Ołtarz fatimski (1987 - 2002)

Nabożeństwa fatimskie wprowadzone w 1987 roku odbywały się najpierw w kościele. Pielgrzymi przybywający do Górek na nabożeństwa fatimskie, nie mogli jednak pomieścić się w kościele. Dlatego już w 1987 roku wybudowany został ołtarz na zewnąrz kościoła, zwany fatimskim. Napis na głównej ścianie przypominał wiernym wezwanie Matki Bożej z Fatimy: Odmawiajcie różaniec.

W 2002 roku obchodzono trzy rocznice: 85 - lecie objawień fatimskich, 15 - lecie nabożeństw fatimskich w Górkach, 5 - lecie erygowania przez biskupa siedleckiego Jana Nowaka Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. Z tej okazji, a także jako wyraz wdzięczności Bogu i Maryi za Kościół Stację Roku Świętego został wybudowany, na miejscu wcześniejszego, nowy ołtarz polowy jako centrum kultu fatimskiego. Projekt bydowy wykonali: Helena Wąsik i Janusz Szostak, przy zaangażowaniu wójta gminy Garwolin Tomasza Łysiaka.

Prace budowlane wykonała firma Jerzego Parola z Rudy Talubskiej, oświetlenie Mirosław Chudek z Woli Rębkowskiej, a pokrycie dachu: Andrzej Rychlik z Rudy Talubskiej i Adam Głowala z Żabieńca. Wykonaniem ołtarza od strony artystycznej zajął się Eugeniusz Ochnio z Wilchty i jego pracownia artystyczna. W kancelarii parafialnej przechowywana jest Złota Księga 715 Ofiarodawców, którzy włożyli swoją cegiełkę na powstanie nowego ołtarza.

Poświęcenia ołtarza dokonał podczas nabożeństwa fatimskiego dnia 6 lipca 2002 roku ks. Kazimierz Tomaszewski Przełożony Generalny Zgromadzenia Św. Michała Archanioła. Wystrój ołtarza nawiązuje  do cudu w Fatimie w dniu 13 października 1917 roku, znanego jako cud wirującego słońca, oraz do fizycznych postaci pastuszków: Łucji, Franciszka i Hiacynty. Spotkanie dzieci z Matką Bożą miały miejsce na górzystym terenie, a postać Maryi ukazywała się na skalnym dębie. Ołtarz usytuowany jest w leśnym terenie, a elementy jego wystroju nawiązują do tegoż otoczenia. Otaczają go rośliny i skały, u jego podnóża szemrze wesoło strumyk. W 2009 roku poszerzono plac fatimski, by mógł pomieścić więcej pielgrzymów. Przy ołtarzu polowym są odprawiane także uroczystości odpustowe, a w letnie niedziele również Msze Święte. 

 

Kapliczka z 1935 roku (rekonstrukcja 2003)

Na wzgórzu, za figurą św. Michała Archanioła, w 2003 roku wzniesiono maleńką kapliczkę. Budowla ta jest rekonstrukcją pierwszej kapliczki z 1935 roku, przy której tworzyła się parafia i sanktuarium. Właściciel terenu Stanisław Rodak w 1935 roku, przy współpracy mieszkańców Górek, zainicjował budowę kapliczki.

Był to obiekt murowanyo wymiarach: 6 metrów wysokości, 4 metry długości i 3 metry szerokości. Rodak wystawił ją jako wotum wdzięczności za otrzymane łaski. Poświęcenia dokonał ks. kanonik Marian Juszczyk, dziekan i proboszcz z Garwolina dnia 21 lipca 1935 roku, a zezwolenia udzielił ordynariusz podlaski biskup Henryk Przeździecki pismem z dnia 10 lipca 1935 roku. Maleńka świątynia otrzymała oficjalny tytuł Matki Bożej Szkaplerznej. Pieczę nad nią powierzono Stefanowi Kowalskiemu. Raz w roku, w Zielone Świątki, odprawiano w niej Mszę świętą. W okresie okupacji hitlerowskiej ukrywający się w pobliskich lasach kapłani sprawowali codziennie Eucharystię. Po wojnie Mszę świętą sprawowano raz na miesiąc, zaś po paru latach, w okresie wiosenno - letnim, w każdą niedzielę. 

Kaplica została erygowana kanonicznie dekretem z dnia 14 stycznia 1953 roku przez biskupa podlaskiego Ignacego Świrskiego. Wiernych przybywało, stąd też opiekun kapliczki Stefan Kowalski wystąpił z inicjatywą jej rozbudowy. Sprawnie zebrano pieniądze i materiały budowlane. Jednak ówczesna władza postawiła budowniczym absurdalny zarzut pogwałcenia prawa budowlanego. Sami inicjatorzy ponieśli kary finansowe. Na jakiś czas przerwano prace. Jednak ludzie nie zrezygnowali z planu. Kuria biskupia czyniła starania o zezwolenie na budowę. Przełomowy okazał się 1979 rok, kiedy wojewoda siedlecki wyraził zgodę na budowę nowego kościoła. 

 

Cudowne źródełko (1985)

W 1985 roku została wybudowana kamienna grota Matki Bożej i tam wypływa woda ze źródełka. Źródełko znajduje się obok kościoła, uznawane przez wielu jako cudowne. Codziennie przyjeżdżają ludzie, by nabrać wody, a liczne świadectwa wskazują, że ma ono właściwości lecznicze i zdrowotne. Jedno z nich zapisane w kronice brzmi: "Od wielu lat odczuwałem silne bóle i szumy w uszach. Stosowanie lekarstw przepisanych przez lakarzy nie dawało rezultatu. Będąc w Górkach w pierwszą sobotę maja przemyłem wodą ze źródełka i wszelkie dolegliwości ustąpiły. Uważam to za cud i od tego czasu jeżdżę w każdą pierwszą sobotę miesiąca dziękować Matce Bożej". 

Jest powszechne przekonanie, że woda ze świętych źródeł ma taką samą moc sakralizującą, jak woda poświęcona w kościele przez kapłana. Źródła, jako świętość, otaczano szczególnym kultem. Do dziś istnieją źródła, z których lud czerpie świętą wodę w naczynia jako cudowne lekarstwo. W Polsce znane są takie źródełka: przy kościele św. Barbary w Częstochowie;  w Licheniu, św. Franciszka w Łysicy. Tam, gdzie objawiała się Maryja, często wytryskało źródełko. W Gietrzwałdzie w 1877 roku Maryja objawiła się ponad 150 razy. Widziały ją i rozmawiały z nią dwie dziewczynki. Pobłogosławiła źródełko. W rejestrze cudów jest opis uzdrowienia 18-letniego młodzieńca, który po obmyciu wodą odzyskał wzrok.

W Górkach dokonano badań wody pod względem jej zawartości. W 2017 roku na zlecenie parafii pobrano próbki wody z groty w Górkach. Podajemy właściwości wody przeprowadzone metodami: chromatografii jonowej, zgodnie z procedurą badawczą PB-04 (edycja 14 z 05.01.2015 r.), spektrometrii mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS) zgodnie z procedurą badawczą PB-37 (edycja 8 z 01.01.2015 r.), pH - metodą potenejometryezną, zgodnie z procedurą badawczą PB-01 (edycja 7 z 05.01.2015 r.) przewodność elektrolityczna właściwa PEW - metodą konduktometryczną, zgodnie z procedurą badawczą PB-02 (edycja 8 z 05.01.2015 r.)

Analiza składu chemicznego wody źródlanej przy Sanktuarium Matki Boże Fatimskiej w Górkach na podstawie badań przeprowadzonych w Państwowym Instytucie Geologicznym, Państwowym Instytucie Badawczym, Centralnym Laboratorium Chemicznym, Pracowni Chromatografii. Jest to woda źródlana niskozmineralizowana, podobna do wody źródlanej „Żywiec Zdrój". Może być wykorzystywana w lecznictwie dla przykładu w Szpitalu na Oddziale Urologii. Z całą pewnością mogą ją pić matki karmiące niemowlęta. Może być stosowana w gospodarstwie domowym. Jej łagodne działanie oczyszczające organizm i zawarte w niej minerały, przy ciągłym stosowaniu, powodują dobrą przemianę materii, mają wpływ na procesy metaboliczne organizmu, być może rozpuszczanie się kamieni. Jako świadectwo: „zakamieniony czajnik przy gotowaniu wody ze źródła oczyścił się z kamienia". Na podstawie powyższych badań i w oparciu o świadectwa okolicznych mieszkańców można powiedzieć, że szczera gorąca modlitwa i woda źródlana z Górek czynią cuda.

 

Góra Św. Michała Archanioła

Na wzgórzu, obok domu rekolekcyjnego, w 2002 roku została ustawiona ponad dwumetrowa figura Księcia Zastępów Anielskich, Świętego Michała Archanioła. Miejsce to nazwa­ne zostało Górą św. Michała Archanioła.Św. Michał Archanioł jest głównym patronem Zgromadzenia Św. Michała Archanioła, kapłanów i braci pracujących przy Sanktuarium w Górkach. 

Historia Św. Michała Archanioła bierze swój początek w niebie, gdy wszystkie zastępy anielskie zostały poddane próbie posłuszeństwa, z której wyłamał się anioł światłości - Lucyfer i jego zwolennicy. Apokalipsa mówi "I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem... I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan".  Po zwycięstwie nad zbuntowanymi duchami św. Michał Archanioł został wodzem zastępów niebieskich. Imię Michał – po hebrajsku Mika- ’el – oznacza Któż jak Bóg. W  miejsce upadłego Lucyfera Bóg powierza św. Michałowi szczególne zadania. On wstawia się za ludźmi przed Bogiem, dowodzi zastępami anielskimi, jest rządcą Niebios, udaremnia plany nieprzyjaciela i jest obrońcą Ludu Bożego.

 

Grota Św. Huberta (2003)

W 2003 roku minęło 80 łat od powstania Polskiego Związku Ło­wieckiego. Jego herb z promieniującym krzyżem w porożu jelenia z dumą noszą polscy myśliwi. Ich patronem jest św. Hubert, którego kult istnieje w całej Europie. W celu uczczenia tej rocznicy myśliwi i leśnicy powiatów: Garwolin, Mińsk Mazowiecki, Sokołów, Węgrów, Łuków, Siedlce oraz myśliwi i leśnicy z Warszawy wybudowali grotę św. Huberta przy Sanktuarium jako wotum wdzięczności za 80 lat istnienia polskiego łowiectwa, leśnictwa i ojczystej przyrody.

Grota jest jedynym w Polsce miejscem modlitw i spotkań myśliwych, leśników i miło­śników przyrody, trwałym elementem łowieckiej trady­cji, miejscem uroczystości rocznicowych i okoliczno­ściowych spotkań rodzin­nych.

Grotę otwarto i poświęcono dnia 30 grudnia 2003 r. W przedsięwzięcie zaangażowani byli m.in.: kustosz San­ktuarium ks. Kazimierz Radzik, prze­wodniczący Zarządu PZŁ w Siedlcach Adam Wróblewski, nadleśniczy Nad­leśnictwa Garwolin Jan Karwowski, prezes Okręgowej Rady Łowieckiej w Siedlcach Adam Stępniak oraz Igor Błoch, sekretarz Społecznego Komite­tu Budowy. Głównym projektantem i wykonawcą był artysta plastyk Euge­niusz Ochnio.

 

Panorama zewnątrzna Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Górkach

 

Panorama zewnętrzna Sanktuarium MB Fatimskiej w Górkach - ujęcie z placu fatimskiego