(Mt 13, 31-35) Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach». Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».
Porozmawiajmy o tym dzisiaj jak działa w nas królestwo Boże.
Usłyszeliśmy dzisiaj w Ewangelii dwa ważne teksty:
"Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli.”
"Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło".
1. Zewnętrzne i wewnętrzne działanie Boga w nas.
Królestwo Boże oddziałuje na nas z całą mocą od zewnątrz i od wewnątrz.
Działanie od zewnątrz, ukazuje nam Ewangelia w symbolu mężczyzny, który posiał ziarnko gorczycy.
Od wewnątrz, symbolizuje kobietę, która przygotowała zaczyn, aby zakwasić ciasto.
Symbolika mężczyzny i kobiety nie jest tu przypadkowa.
W Królestwie Bożym tak kobieta, jak i mężczyzna spełniają ważne role.
Każde z nich ma inne - ewangelizacyjne zadanie.
Mężczyzna działa od zewnątrz, intelektualnie - przez moc siania słowa Bożego.
Kobieta zaś działa w swoich charyzmacie miłości, czyli od wewnątrz, wpływając na przemianę serca człowieka.
W królestwie Bożym jest równość, co do płci oraz sprawiedliwe traktowanie obydwu płci.
Takie przesłanie Jezusa, dwa tysiące lat temu było wręcz rewolucyjne.
A przecież o uprawnieniu i równości kobiet w stosunku do mężczyzn jeszcze wówczas się nie mówiło.
Należałoby tu to podkreślić, że ową emancypację kobiet kulturze europejskiej i światowej przyniosło chrześcijaństwo w osobie Maryi!!!
To Bóg zniżył się do człowieka - Kobiety i On wywyższył Ją w swoich planach zbawczych.
To właśnie ta Kobieta z Nazaretu została wybrana na samą Matkę Boga.
W dziejach historii ludzkości nie było większego i bardziej doniosłego wydarzenia nadto, kiedy dobry Bóg wszedł w łono Kobiety, aby jako Bóg otrzymać w mocy Ducha Świętego doskonałe Ciało Człowieka z duszą i wolą.
To kobieta dostąpiła , aż takiego wyróżnienia.
2. Najmniejsze staje się największe.
Co do działania królestwa Bożego w nas, możemy mówić o jeszcze jednym jego ujęciu.
„Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach".
Królestwo Boże działa ekspansywnie.
Rozrasta się bardzo szybko, tak jak z małego ziarnka gorczycy może w krótkim czasie powstać prawie czterometrowy krzew.
Warto o tym pamiętać, kiedy nieraz z wielkim trudem pouczamy i wychowujemy własne dzieci w duchu chrześcijańskim, czy też z niedowierzaniem głosimy słowo Boże.
Skuteczność królestwa Bożego objawia się w mocy Ducha Świętego i stąd wypływa efektywność naszego działania tak, że możemy komuś pomóc i zmienić jego życie.
Czasami wystarczy, że:
- pójdziesz do koleżanki i zachęcisz ją, aby pojechała na rekolekcje oazowe lub inne, a zobaczysz jak może zmienić to jej życie na lepsze,
- jako małżonkowie pójdziecie do innego małżeństwa będącego w kryzysie i razem z nimi porozmawiajcie i pomodlicie się, a Duch Święty będzie już wiedział, co dalej ma z nimi zrobić,
- jako kapłan pomodlisz się z rodzicami, którzy mają problem z własnym synem, czy córką i wstawisz się u Boga za nimi, a zobaczysz moc działającego Pana.
3. Moc kwasu.
Działanie królestwa ma swój wymiar wewnętrzny i przemienia nas „od środka”.
Po raz pierwszy św. Mateusz ukazuje nam symbolikę „kwasu” pozytywnie.
Wcześniej raczej „kwas” był przedstawiany negatywnie.
Poucza nas o tym św. Paweł: „Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie, więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak, przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy.”(1Kor 5,6-8).
Zachęcam, więc wszystkich chrześcijan do uczestnictwa w rekolekcjach, dniach skupienia, czy do chwili zatrzymania się, samotności na ile to jest tylko możliwe, aby „zakwasić” swoje wnętrze duchem Bożym. Odrzucając jednocześnie „kwas” złości i przewrotności.
Chciałoby się powiedzieć za naszym Ewangelistą: Intra totus, mane solus, exi alius, czyli „Wejdź cały w siebie, pozostań sam na sam z Jezusem, a wyjdziesz mocą Ducha Świętego inny, przemieniony”.
Modlitwa: Proszę Cię Panie Jezu o łaskę, aby Ewangeliczny „kwas” prawdy i miłości przemienił moje serce. Oddal ode mnie „kwas” letniości w wierze i duchowego lenistwa. Obym dla innych stał się ziarnkiem gorczycznym, a później wielkim krzewem, gdzie będą mogli znaleźć pomoc i schronienie wśród burz życiowych i wichrów niezgody. Amen!
